Archeologische vondst bij Huis Brakel

Tijdens grondwerkzaamheden in oktober 2020 bij Huis Brakel werd een bijzondere vondst gedaan. In het talud naar de Wielaag stootte men opeens op een oude veldoven uit de middeleeuwen, waarschijnlijk gebruikt voor het bouwen van het kasteel Brakel. 

Het Brabants Dagblad besteedde er in de krant van 31 oktober aandacht aan  

Het is algemeen bekend dat langs de Waal tussen Brakel en Zuilichem een steenoven was, aan het eind van de ovendam zijn de restanten nog te zien. In een artikel onder het dorp Brakel is hier op onze website wat over te lezen . Het kaartje hiernaast uit 1632 laat wel een veldoven zien verder stroomafwaarts langs de waal, maar dat er een oven lag bij huis Brakel was ons nooit bekend. In de Middeleeuwen bouwde men veldovens in de buurt van de plek waar kastelen gebouwd werden. Een veldoven heeft 4 dikke muren die de oveninhoud goed van de lucht afsluiten. Het grondplan is meestal langwerpig, rechthoekig. De lange zijden zijn voorzien van openingen die aansluiten op de stookgangen zodat het vuur gevoed kan worden. De korte zijden worden open gehouden om de oven te kunnen vullen en leeghalen. Tijdens het stoken worden deze openingen aan de korte zijde dichtgemaakt. Eerst werden de stenen in een vormraam (of vormbak met een bodem) gevormd, waarna ze werden gedroogd in de buitenlucht.

Bij een tijdelijke veldoven, die te vergelijken is met een houtskoolmeiler,  werden de ongebakken stenen zodanig op een kant in een rechthoek gestapeld dat de horizontale en verticale gangen tussen de stenen als stookkanaal dienden. De stookkanalen werden dan vol gestopt met hout of turf. Het geheel werd dan weer overdekt met oude bakstenen en met leem of natte klei met stro om de hitte in de oven te houden. Bovenin werden gaten vrij gehouden om de rook te laten verdwijnen. Het bakken duurde ongeveer drie tot vier weken. Elke keer werd dus de hele oven afgebroken en de stenen op kwaliteit gesorteerd. Bij goed weer kon van april tot november gestookt worden