Aalst wordt in de negende eeuw Halosta genoemd. Volgens een akte uit het jaar 814/815 schenkt een zekere Baldericus, een Frank, enige stukken grond uit Halosta aan het Benedictijner klooster Lauris­heim bij Mainz. De naam van een cafetaria in Aalst herinnert nog aan de oude benaming. Later leest men Aloste (983) en Aelst(1133). Het Belgische plaatsje Aalst heet in het Frans nog steeds "Alost".

Lees meer over Aalst

Pas in 815 wordt melding gemaakt van een landgoed met hoeve in "Podarwic", zoals de latijnse naam staat in een schenkingsakte van Balderic aan de abdij van Lorsch. De uitgang "wic" is niet vreemd, deze komt in onze regio vaker voor: Kerkwijk, Rijswijk, plaatsnamen die duiden op een uitwijkmogelijkheid in geval van watersnood. Later, in de eerste helft van de dertiende eeuw, lezen we over Puderoygen in de beschrijving van de abdij van Berne. Een ooi is een laag gelegen stuk land langs de rivier. Poeder zou kunnen slaan op de zandige grond langs de rivier.

Lees meer over Poederoijen

In 1143 komt de naam Zuilichem voor als Solekeim, later, in 1196 als Sulenchem. Het achtervoegsel –chem of –keim is afgeleid van het woord heem, Zuilichem zou dan de woonplaats geweest moeten zijn van een zekere persoon of stam Sole, of Sulen. Uit bodemonderzoek is vast komen te staan dat Zuilicehm reeds in de negende eeuw bewoond was.

Lees meer over Zuilichem